“Przegląd najnowszych trendów
na rynku telekomunikacyjnym”

Cel szkolenia

Uczestnicy

• pracowników pionu planowania i rozwoju sieci,
• administratorów sieci,
• pracowników, którzy chcą się przekwalifikować lub podnieść swoją wiedzę w zakresie współczesnych technik sieciowych,
• specjalistów ds. aktywizacji zawodowej,
• wszystkich osób zainteresowanych współczesnymi technikami sieciowymi.

Program

1. Sieci dostępowe i usługi w nich
   • Rozbieżne kierunki ewolucji w poszczególnych regionach świata:
     • Azja: szybka rozbudowa sieci światłowodowych (FTTB/H): Korea Pd., Japonia, Singapur, ZEA, Kuwejt, Arabia Saudyjska, Chiny, Rosja. Czy to się utrzyma? – chiński cud gospodarczy jest na zakręcie, Rosja ma sankcje i recesję, ropa tanieje. Ostrzeżenie z Japonii: LTE skutecznie konkuruje ze światłowodami.
     • USA: zahamowanie budowy sieci FTTH (Verizon FiOS), częściowa jej sprzedaż; budowa sieci LTE znacznie bardziej opłacalna (4% i 32%, 2Q2015). Google Fiber stanowi tylko hałaśliwy margines. Nowy duży inwestor w sieci FTTH-PON: operator TVK Comcast: wprowadza usługi 2 Gbit/s, ale sprzętu DOCSIS 3.1 jeszcze nie ma.
     • Pacyfik: Narodowe sieci hurtowe NGA: sukces w Singapurze i (względny) w Nowej Zelandii, duże problemy w Australii: zmiany planów technicznych przez kolejne rządy od 2006 r. (FTTH, FTTN, radio, …?), eskalacja kosztów, nieatrakcyjne stawki.
     • Europa: fragmentacja, odmienne podejście i efekty w każdym kraju. Elastyczna polityka regulacyjna uruchomiła budowę sieci FTTH/B we Francji i Hiszpanii, sztywna zahamowała w Niemczech, Polsce i Włoszech. Operatorzy TVK wolni od regulacji zagarniają „śmietankę” z rynku w Holandii, Wlk. Brytanii, Belgii, na Węgrzech, w Polsce. Wielka Brytania: żądania (pełnego) podziału BT. Liderzy budowy NGA przeważnie wyszli z II ligi: Rosja, Ukraina, Turcja, Litwa, …
   • NGA w sytuacjach kryzysowych:
     • Tradycyjna sieć (PSTN/POTS) działa po awarii sieci energetycznej – aparaty są zdalnie zasilane z centrali, ta ma akumulatory, generatory spalinowe i techników do ich obsługi. Kable przeważnie podziemne, odporne na uszkodzenia. Wymogi te pochodzą z czasów Zimnej Wojny oraz wniosków po katastrofach naturalnych (trzęsienia zmieni, huragany, itp.). Autonomiczność: nawet 60 dni. Wysokie koszty: operatorzy alternatywni ich unikają, regulatorzy o nich „zapominają”. Po 15-25 latach cięcia stawek za usługi i kosztów utrzymania stan sieci jest często zły.
     • Zmiany techniczne podważają te zasady: urządzenia aktywne w szafach ulicznych (DSLAM, TVK, koncentratory) mają tylko akumulatory na 2 h pracy, podobnie stacje bazowe sieci komórkowych GSM, LTE i in.; aparaty telefoniczne bezprzewodowe i wielofunkcyjne wymagają zasilania z sieci 230 V, komórkowe pracują bez ładowania przez 1-2 dni, dekodery TVK zwykle bez akumulatora. Łańcuch: pierwsze urządzenie bez zasilania odcina resztę. Złudna rezerwa ze strony sieci komórkowych – w Polsce to zapomniana lekcja z powodzi w 1997 r.
     • Sieć FTTH: nie ma wyniesionych urządzeń aktywnych, ale i zdalnego zasilania przez światłowód. Akumulator w urządzeniu abonenckim (ONT) wystarcza na 2-8 h i przeważnie go nie ma. Po różnych tragediach, szereg krajów, m.in. USA wymaga podtrzymania zasilania. Polska nie – na coś czekamy.
     • Usługi VIP: jw. + problem z identyfikacją lokalizacji abonenta dzwoniącego pod 112 (UE), 911 (USA): numer IP to żadna informacja dla policji, strażaków, itp. Czy Pana domek pali się w Legionowie czy Lizbonie?
     • Brutalne lekcje w USA: Katrina (2005) & Sandy (2012): duże obszary bez łączności, po 6 h działała tylko (częściowo) stara sieć POTS. Liczne żądania zachowania tej infrastruktury – tylko za czyje pieniądze?
   • Perspektywa likwidacji miedzianej sieci telefonicznej:
     • Nie nadaje się dla nowych usług: ograniczony zasięg i przepływność, niestabilne parametry, zakłócenia. Nowe systemy DSL oferują przepływności 100-800 Mbit/s, lecz zasięg drastycznie spada, do zaledwie 100-200 m w G.fast.
     • Ma nadal dużą wartość – jako złom miedzi po 20 zł/kg.
     • Uciążliwe regulacje: LLU, BSA, kolokacja, wynajem kanalizacji, co jeszcze?
     • Przeważnie zużyta i awaryjna, częste kradzieże metali: wysokie koszty utrzymania.
     • Spada liczba abonentów (w Polsce o 32% w latach 2011-2014, najwięcej w UE) i przychody, trwa „przecinanie sznura”. To ostatnia faza życia sieci.
     • Operatorzy rezygnują z napraw, redukując personel i koszty materiałowe. Klienci są migrowani do NGA, jeśli jest, lub do sieci komórkowych.
     • Operatorzy w USA przewidują likwidację około 2020 r., regulator (FCC) wyraził zgodę i przyjmuje pierwsze wnioski. Singapur już to zrobił.
     • Co zamiast: (a) FTTN/B/H, (b) TVK (DOCSIS 3.x), (c) LTE, LTE-A? Jeśli radio, to tradycyjna stała infrastruktura dostępowa operatora zasiedziałego ulega likwidacji. Wraz z nią większość regulacji jak LLU i BSA i oferta regulowana dla operatorów alternatywnych, dla której trudno o zamiennik.
   • Wyścig gigabitowy:
     • W 2015 r. pierwsi duzi operatorzy zaoferowali dostęp światłowodowy 1-2 Gbit/s (Telefonica, Comcast) w technologii XG-PON. Comcast zapowiada wprowadzenie wyposażenia DOCSIS 3.1 w 2016 r.
     • Dostęp dla biznesu i profesjonalistów, za 5 lat może być powszechny.
     • Nie ma usługi konsumenckiej wymagającej przepływności powyżej 75-100 Mbit/s, poza ściąganiem wielkich plików z filmami i oprogramowaniem.
     • Symetria łącza istotna: znaczna część użytkowników sieci FTTH wysyła więcej danych niż ściąga, usługi symetryczne są wyżej oceniane. Łatwo to zapewnić w sieci FTTH, obecnie nie można w sieci w TVK (DOCSIS/EURODOCSIS 3.0).
   • LTE kontra sieci stałe:
     • ­ Koszty pokrycia kraju siecią radiową są niższe niż stałą, czas budowy krótszy.
     • ­ Usługi mobilne są preferowane przez młodych klientów; starsi wymierają.
     • ­ Jakość usług gorsza w sieci LTE niż w sieci FTTH/B: niestabilna szybkość, limity transferu, problemy z zasięgiem.
     • ­ W Japonii LTE po 2012 r. odebrało część klientów sieciom FTTH; następnie doszło do stabilizacji i pewnej równowagi.
     • ­ Wynik tej konkurencji bardzo zależy od warunków lokalnych: kosztów budowy sieci, zakupu widma radiowego, regulacji, demografii, trybu życia.
     • ­ W Polsce najwięksi operatorzy postawili na LTE. Orange buduje własną sieć FTTH (GPON) tylko w strefach „zderegulowanych”. Verizon robił to samo – do 2012 r.
2. Sieci szkieletowe i metropolitalne
   • Ciągły wzrost obciążenia:
     • Ruch w sieciach stale rośnie o ok. 50% rocznie, podwojenie następuje co 18-24 miesiące. Prawo Moore’a obowiązuje w telekomunikacji od 1850 r.
     • Systemy DWDM dla sieci szkieletowych i metropolitalnych: obecnie z kanałami 10/40/100 Gbit/s. Deficyt włókien światłowodowych w obciążonych relacjach.
     • Od 2012 r. do eksploatacji wchodzi technologia transmisji tzw. super-kanałów optycznych, obecnie w wariancie 500 Gbit/s (Infinera). Pan-europejska sieć firmy RETN obejmuje też obszar Polski.
     • Usługi transmisyjne dla operatorów i dużych firm: do 100 Gbit/s włącznie.
   • Sieci sterowane programowo (SDN):
     • ­ Nowa filozofia budowy sieci szkieletowych i miejskich, przejęta z dużych centrów przetwarzania danych.
     • ­ Sprzęt o zunifikowanym zestawie funkcji, tani, pozbawiony własnej „inteligencji”, zdalnie sterowany. Urządzenia od wielu dostawców, zamienne, tanie.
     • ­ Centralne sterowanie siecią przez wyspecjalizowane oprogramowanie, tutaj jest skoncentrowana cała „inteligencja” i algorytmy usług.
     • ­ Oszczędności inwestycyjne, szybkie tworzenie nowych usług przez zmiany i rozszerzenia w oprogramowaniu, sterowanie siecią i usługami przez klientów.
     • ­ Problemy z niezawodnością i bezpieczeństwem: hackerzy, wirusy, błędy w oprogramowaniu. Opory związane z wymianą personelu.
     • ­ W trakcie standaryzacji, pierwsze wdrożenia w telekomunikacji od 2014 r., na razie na małą skalę. Sprzedaż urządzeń sieciowych starszych generacji w 2015 r. spada, operatorzy czekają na kompatybilne z SDN.
3. Światłowody
   • Włókna światłowodowe:
     • Włókna jednomodowe: aż 98% obecnie instalowanych w sieciach lądowych jest jednego typu: ITU-T G.652/G.657.A1. Po wprowadzeniu cyfrowej kompensacji dyspersji w 2006-2008 r., we wszystkich segmentach sieci dominuje najstarszy rodzaj włókna, znormalizowany w 1984 r. i używany w Polsce od 1990 r.
     • Unifikacja i zaostrzenie tolerancji wymiarów włókien głównych producentów około 2010 r. w celu ułatwienia montażu i obniżenia do minimum strat złączy.
     • Włókna światłowodowe odporne na zginanie (ITU-T G.657.A/B). Modyfikacje konstrukcji rdzenia zapewniają stabilną tłumienność mimo zginania na promieniu na promieniu 3-15 mm, zamiast 30-50 mm przyjmowanych wcześniej. Opracowane pierwotnie dla okablowania mieszkań w sieciach FTTH (Japonia, 2001), obecnie stopniowo wchodzą do innych zastosowań, jak mikrokable, LAN i przewody OPGW. 4 kategorie (A1, A2, B2, B3) o różnym stopniu odporności i zgodności montażowej z włóknami konwencjonalnymi.
     • Włókna o przesuniętej dyspersji (NZDSF), ITU-T G.655, szeroko używane w latach 1995-2008, praktycznie znikły z nowych instalacji.
     • Światowa produkcja w 2014 r. ponad 300 mln km.
     • Włókna światłowodowe w pokryciach wysokotemperaturowych: maksymalna temperatura pracy ciągłej do 150°C, zamiast 85-90°C przed 2005 r. Nowe możliwości instalacji: przewody energetyczne fazowe, kable podziemne wysokiego napięcia.
   • Kable światłowodowe:
     • Stopniowy wzrost liczby włókien w kablu, obecnie do maksymalnie 800-1000.
     • Różne metody zwiększania gęstości włókien: mikrokable o średnicy 1,5-10 mm i mikrokanalizacja dla nich, od 2013 r. włókna G.657.A1/A2 w cienkim pokryciu o średnicy 200 m zamiast dotychczasowych 250 m (288 włókien w kablu 9,6 mm).
     • Mikrokable z cienką powłoką i zminimalizowanym elementem wytrzymałościowym są bardziej wrażliwe na uszkodzenia niż grubsze kable o budowie konwencjonalnej. Wdmuchiwanie zastąpiło wciąganie mechaniczne.
   • Włókna wielordzeniowe (MCF):
     • ­ Włókna posiadające wiele (7-19) rdzeni jednomodowych w jednym płaszczu.
     • ­ Zaproponowane około 2009 r. w Japonii jako sposób celu zwiększenia liczby torów transmisyjnych w sieci szkieletowej DWDM lub centrach danych (tzw. transmisja ze zwielokrotnieniem przestrzennym, SDM).
     • ­ Problemy: (a) przeniki sygnałów między rdzeniami, (b) trudno wykonać MCF o standardowej średnicy płaszcza 125 m, (c) wymagane justowanie obrotowe podczas łączenia (wysoki koszt spawarek, niższa wydajność), (d) łączenie MCF z wiązką np. 7 włókien zwykłych wymaga specjalnego sprzęgacza.
     • ­ Na razie w fazie badań, ale po 2020 r. będzie to prawdopodobnie jedyny sposób na dalsze zwiększanie pojemności sieci szkieletowych.
4. Oszczędność energii
   • Brudny sektor:
     • ­ Telekomunikacja i informatyka (ICT) zużywa obecnie około 8% energii elektrycznej, bez zużycia przez urządzenia domowe.
     • ­ Mimo pozorów „zieloności”, ICT to faktycznie „purpurowy” sektor o najszybciej rosnącym zużyciu energii, wyprzedzany tylko przez lotnictwo cywilne.
     • ­ Obsesja życia online: wysokie zużycie energii 24 h na dobę, nie do pokrycia ze źródeł odnawialnych.
     • ­ Krótki czas życia urządzeń przenośnych (1-3 lat), zwłaszcza smartfonów. Szybkie starzenie moralne i pogoń użytkowników za nowymi gadżetami.
     • ­ Konieczna minimalizacja zużycia energii przez elementy sieci telekomunikacyjnych, centra danych (do 30-100 MW), jak też sprzęt biurowy i gospodarstwa domowego, łącznie z nakładem energii na produkcję nowego i utylizację zużytego sprzętu.
   • Zmiany techniczne ograniczające zużycie energii:
     • ­ laptopy, smartfony, tablety zamiast PC stacjonarnych,
     • ­ monitory i telewizory LCD z podświetlaniem LED zamiast kineskopowych,
     • ­ nowe procesory wielordzeniowe o względnie niskiej częstotliwości taktowania,
     • ­ „usypianie” nie używanych urządzeń i ich podsystemów,
     • ­ redukcja poboru mocy w fazie czuwania, wyłączanie nie używanych urządzeń,
     • ­ przenoszenie centrów danych do krajów o zimnym klimacie (Finlandia, Szwecja, Kanada) dla zredukowania poboru mocy przez instalacje klimatyzacyjne: 1 kW mocy pobieranej przez urządzenie i przekształcanej w ciepło wydzielane wewnątrz obiektu wymaga nawet 5 kW mocy, z tego ok. 3 kW na klimatyzację.

Czas trwania

2 dni szkoleniowe

Koszt

2130 PLN + VAT

Metoda prowadzenia

Szkolenie jest prowadzone metodami aktywnymi z wykorzystaniem dynamiki grupy. Klasyczny wykład zastępowany jest w miarę możliwości dyskusją lub rozmową kierowaną, z wykorzystaniem przypadków z bogatego doświadczenia trenerów. Podstawowe metody szkolenia to: wykład, instruktaż, pokaz, prezentacje multimedialne, ćwiczenia, samodzielna praca. Szkolenie prowadzone jest w taki sposób, aby maksymalnie wyuczyć praktycznych umiejętności, możliwych do natychmiastowego zastosowania.

Wersja e-learningowa

Do pobrania

• Formularz zgłoszeniowy »